ေဘာ္ေဘာ္ေတြအားလံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားအတြက္ အဟာရစြပ္ျပဳပ္ ေလး မႇၽေဝေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။။။
ဒိုင္ခြက္ေပၚမွ စိတ္လက္တံ....
ဒီေန႕ကေတာ့ အလုပ္မရွိတဲ့ေန႕ပဲေလ..ဟိုဟိုဒီဒီေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးလုပ္ေနတာ ညေနသံုးနာရီေတာင္ရွိၿပီေကာ..အျပင္ထြက္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ဦးမွ- ကၽြန္ေတာ္ေတြးလိုက္သည္။ထို႕ေနာက္ထီးတစ္ေခ်ာင္းယူကာအျပင္သို႕ထြက္လာခဲ့သည္။ညေနခင္းေစာေစာအစက အနည္းငယ္ပူေနေသးသည္။သို႕ေသာ္မိုး
တစ္ခ်က္အုပ္ေနတစ္ခ်က္ထိုးႏွင့္ေတာ့ေနလို႕ေကာင္းသလိုလိုေတာ့ရွိေနသည္။
ၿမိဳ႕ထဲဘက္ေျခဦးတည္လိုက္ၿပီးျဖည္းျဖည္းႏွင့္မွန္မွန္ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။
ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ေလွ်ာက္လာလိုက္တာေတာ္ေတာ္ၾကာသြားသည္။ထို႕ေၾကာင့္နာရီၾကည့္ရန္လက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာရီအိမ္မွာက်န္ခဲ့သည္။သို႕ေသာ္
ျပသနာေတာ့မဟုတ္လမ္းကလူတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေမးၾကည့္လို႕ရသည္။
ေရွ႕မွခပ္သုပ္သုပ္ေလွ်ာက္လာလူတစ္ေယာက္ကိုလွမ္းေမးမိသည္။ --အကို တစ္ဆိတ္ေလာက္ဗ်ာ..ဘယ္ႏွနာရီရွိေနၿပီလဲ- ထိုသူမွကၽြန္ေတာ့္ကို - အလုပ္ရႈပ္ရတဲ့အထဲကြာ..ေလးနာရီကြာ-၊၊၊ခပ္မာမာခပ္ျပတ္ျပတ္ျပန္ေျပာသည္။
ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ထိခိုက္သြားသည္။သူ႕ကိုေတာင္ကိုယ္ကေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေသးတာပဲကိုယ့္ကို ညီေလး ေလးနာရီ ရွိၿပီ လို႕ျပန္ေျပာရင္လဲ ရပါသည္။ထားေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကို က နာရီမပါလာတာကိုး..အဲဒီလိုစဥ္းစားမိၿပီးခ်က္ခ်င္း ကားဂိတ္မွာရပ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိအခ်ိန္ ထက္ေမးမိျပန္ေရာ..--အကိုႀကီး နာရီအခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲဗ်--
//ေၾသာ္-ေအးညီေလး ေလးနာရီရွိေနၿပီကြ// ေဟာ သူက်ေတာ့ေတြ႕လားလူယဥ္ေက်း ေပပဲ။စိတ္ထဲတြင္ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကိုႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မိသည္။ သူတို႕ရဲ႕ပင္ကိုယ္စိတ္ကျဖဴသလားမဲသလားမသိ ေသခ်ာတာေတာ့ယဥ္ေက်းတဲ့သူက ပိုသာသြားတာ ေတာ့ေသခ်ာသည္။ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိသည္ နာရီေတြဟာအခ်ိန္ေတြတူေနေပမဲ့ လူေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ေတြဟာမတူၾကပါလား။
နာရီေတြဟာတစ္သက္မတ္တည္းေနၾကတယ္လို႕ ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ နာရီကိုခ်ီးက်ဴးမိျပန္တယ္။သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကြဲျပားသြားမႈေၾကာင့္စိတ္ထဲမွာ လူေတြရဲ႕စိတ္ကိုစမ္းၾကည့္ခ်င္သလိုျဖစ္လာ သည္။ေလးနာရီရွိၿပီဆိုတာေတာ့သိသည္ သို႕ေသာ္စပ္စုခ်င္တာနဲ႕ ေရွ႕ကေလွ်ာက္လာတဲ့ အမႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေမးၾကည့္လိုက္သည္။ - အမ ဘယ္ႏွနာရီရွိေန ၿပီလဲခင္ဗ်။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္သည္ ဘာမွမေျပာ လက္မွနာရီကၽြန္ေတာ့္အားျပသည္။
---------- ၄နာရီ၁၅မိနစ္----------------။
Credit to Loki
